Ekonomiczny Szanghaj
Chiny to potęga ekonomiczna i cokolwiek by myśleć o rządzących to należy oddać im honor za stworzenie tej potęgi.
Centrum tej potęgi to z pewnością Szanghaj- miasto produkuje aż 4% Chińskiego PKB. Odbywają się tam targi biznesowe, które przyciągają z roku na rok coraz więcej inwestorów z Europy. Jest to na tyle duży trend, że firm, które zajmują się negocjacjami i organizują wyjazdy na takie targi, jest coraz więcej.
Wystarczy spojrzeć na ciągle rosnącą liczbę mieszkańców która w ciągu 100 lat jest dziesięć razy większa i dzisiaj osiąga już ponad 10 milionów.
O imporcie
Import (z łac. in ?do? + portare ?nieść?) ? przywóz towarów, usług lub kapitału z zagranicy w celu wykorzystania ich na rynku wewnętrznym (krajowym). Innymi słowy, zakup towarów i usług produkowanych za granicą, prościej: przywóz czegoś spoza granic obszaru celnego. Zazwyczaj obszarem tym jest terytorium państwa, ale na przykład dla krajów należących do Unii Europejskiej import dotyczy zakupu towarów lub usług w krajach spoza Unii Europejskiej.
Zakup towarów w obrębie Unii Europejskiej nie jest importem. Jest to tak zwany zakup wewnątrzwspólnotowy.
Definicja importu podawana przez GUS: Dostarczanie towarów z zagranicy niezależnie od sposobu ich wprowadzenia na terytorium ekonomiczne kraju.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Import
Język urzędowy i powszechny w Chinach
Standardowy język chiński, nazywany przez zwolenników istnienia wielu języków chińskich standardowym językiem mandaryńskim, to oficjalny język ChRL, opracowany w latach 50. i nauczany w chińskich szkołach od 1956 roku. Według danych spisu powszechnego z 2000 roku, w języku tym mówi w Chinach ponad 840 mln osób2. Liczbę cudzoziemców władających tym językiem lub uczących się go władze chińskie szacują na 30 mln osób.
Wywodzi się on z tzw. języków mandaryńskich, używanych na północy Chin. Jest językiem urzędowym w trzech państwach: ChRL, Tajwanie i Singapurze. Dzięki edukacji prowadzonej w tym języku jest on zrozumiały dla większości użytkowników języków chińskich i nazywany w Chinach kontynentalnych putonghua = "mowa powszechna", a na Tajwanie guoyu = "język państwowy".
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_chiński